-
കുഞ്ഞേ,നിനക്കു തരാന്…
ഉടലു കോച്ചിവലിക്കുന്ന തണുപ്പിന്റെ നാട്ടില്
ശേഷിക്കുന്നുണ്ടാവില്ല ഇനിയൊന്നും …
മാര്ക്സിയന് കമ്മ്യുണിസത്തിന്റെ അടിവേരുകള്,
ആഴ്ന്നിറങ്ങിയൊരു നാടും…
ആഗോളതാപനത്തില് ഞെട്ടറ്റു വീണേക്കാം-
കുഞ്ഞേ,നിനക്കു തരാന് ഒന്നുമില്ലെന്റെ കയ്യില്…പിടയുന്നു ബാല്യങ്ങള് കരാളഹസ്തങ്ങളില്,
അഴലുന്നു യൗവനം മാംസചന്തകളില്,
മനസാക്ഷി നഷ്ടപ്പെട്ടവര്ക്കിടയില് നിന്റെ-
രോദനം കേള്ക്കാനാരുമില്ലെന്നറിയുക
കുഞ്ഞേ,നിനക്കു തരാന് ഒന്നുമില്ലെന്റെ കയ്യില്…പെറ്റമ്മയുടെ മാറ് പിളര്ന്നു രക്തം കുടിക്കുന്നവരുടെ
സംഗമസ്ഥാനമാണീ ജന്മഭൂമിയിന്ന് …
‘ലോകാ സമസ്താ സുഖിനോ ഭവന്തു’ പാടിപ്പതിഞ്ഞ
ഹൃദയങ്ങള് ഇനിയില്ല ഇവിടെയെന്നോര്ക്കുക
കുഞ്ഞേ,നിനക്കു തരാന് ഒന്നുമില്ലെന്റെ കയ്യില്…മരവിച്ചു വീണൊരെന് ആര്ദ്രമേനിയിലര്പ്പിക്കാന് –
രക്തപുഷ്പങ്ങളുമായി നീ വരിക…വേണ്മേഘക്കീറുകള് തുളച്ചു കയറാനൊരുബെടുന്ന-
സൂചിമുഖിപ്പക്ഷിയെപ്പോലെ
ഒരു തിരിച്ചുവരവ് ഞാന് കാത്തിരിക്കുന്നു…
അറിവിന്റെ പരിണാമഗുപ്തിയിലെങ്ങോ –
അക്ഷരമുത്തശ്ശിയായി വാഴുന്നൊരു കാലം…
ഇതെന്റെ സ്മരണിക-
ഇനിയും പിറക്കാനിരിക്കുന്ന തലമുറകള്ക്ക്…